Ik en mijn burn-out

Uit de Blog van Dolf Algra
Iedereen is tegenwoordig druk, druk, druk. En dus moe, moe, moe; 14 procent zegt moeier dan moe te zijn. Die zijn ‘mentaal’ uitgeput. De rek is eruit, ze zijn op, vastgelopen ook. Burn-out dus.

14 procent, dat is één op de zeven. Geen gering aantal. Iedereen kent dus wel iemand die het ‘even niet meer ziet zitten’. Opgebrand, afgebrand, doorgebrand, uitgebrand. Kan niet anders. Wellicht hebt u zelf ook wel eens een vastloper gehad. Alhoewel het niet besmettelijk is, verspreidt de burn-out zich als een olievlek over Nederland. Paradoxaal genoeg blijkt het ook erg hip en cool te zijn. Eigenlijk ben je een loser als je er nog géén hebt gehad. Beetje BN-er heeft er al minimaal twee achter de rug. Neem Sophie Hilbrand. Bekijk haar belevenissen in het tv-programma Sophie in de mentale kreukels.

Ook in de kwaliteitspers is het ‘een dingetje’ aan het worden. Twee weken geleden was het voorpaginanieuws bij de Volkskrant en de NRC besteedde er vorig jaar ook al een uitgebreide artikelenreeks aan. De NPO heeft zelfs een aparte site onder de kop ‘Wat is een burn-out’. Kortom, we kunnen onze ogen er niet meer voor sluiten. Burn-out is volksgezondheidsprobleem numero uno. En dus serious business, speciaal voor de mentale brandweer. Sommige experts waarschuwen de zaak niet te overdrijven. ‘Het gaat om lichte stijging, het is beslist geen epidemie’, aldus Wilmar Schaufeli, burn-outexpert van het eerste uur. Maar de kwestie mag ook zeker niet gebagatelliseerd worden. ‘Het lijden is reëel. Het is geen aanstellerij’, stelt stressonderzoeker Vinkers.

De welgemeende adviezen vliegen je om je oren. Maar elke expert heeft zijn eigen verhaal. En zo zie al snel door de bomen het bos niet meer. Terwijl het juist ‘daarboven’ al zo’n chaos was! En daar zit je dan: ik en mijn burn-out.
Willem van Rhenen, bedrijfsarts en chief medical officer van Arbo Unie, vindt dat het probleem verkeerd wordt aangevlogen: we werken helemaal niet te hard, we laden te weinig op. Dat is het probleem, zo legt hij in de NRC uit. Hij lijkt te zeggen: je kunt gewoon doorgaan met buffelen, als je in de tussentijd maar lang genoeg aan de laadpaal hangt.

En Pauline Meurs, voorzitter van de Raad voor Volksgezondheid en Samenleving, stelde recentelijk voor – als antidotum voor burn-out – om ‘meer tijd te verlummelen’. Ook interessant. Maar tijd verlummelen brengt niet automatisch meer inzicht in het waarom van de vastloper met zich mee. Maar dat lijkt toch meer op pleisters plakken. Het zit dieper. Veel dieper.

bron: medischcontact.nl

Hoe je hier ook tegenaan kijkt maakt niet zoveel uit, veel belangrijker is te erkennen dat “burn-out” bestaat en zodra je de signalen bij je zelf  of een ander merkt, hier wat aan te doen en er niet voor wegloopt. Soms kan inzicht over het functioneren in de huidige functie  een medewerker al helpen of deze wel op de goede plek zit.

Mocht u vragen hebben, bel gerust voor vrijblijvende informatie of een gesprek.

Vragen? Laat u terug bellen

×