Het was een ambitieus project voor alle betrokken partijen: 45 doelgroepers in een jaar tijd allemaal vast werk bieden. Bij P-Direkt begon in december 2016 de eerste groep van 15 mensen met het dossierbeheer voor de Rijksoverheid.
Tien maanden later is de uitval verwaarloosbaar klein. Dat succes is niet in de laatste plaats te danken aan de jobcoaches van De Overstap. Zij begeleiden alle 45 mensen in hun nieuwe functie, bieden ondersteuning bij problemen en zorgen dat men zich thuis voelt.
Mirjana van Tulden is jobcoach van Adviesbureau De Overstap, een gespecialiseerde re-integratie- en jobcoachorganisatie. Dagelijks loopt zij samen met een collega op de werkvloer bij P-Direkt, om eventuele problemen of frustraties direct aan te pakken. “Als ik ’s ochtends binnenkom zie ik aan de gezichten direct hoe de vlag er die dag bij hangt”, zegt Mirjana. “Die signalen pak je op, en in overleg met de teamleider geef je er vervolg aan. De teamleider is daarin leidend.”
Bij de meeste bedrijven waar ze als jobcoach over de vloer kwam, werken twee, hooguit drie mensen uit de doelgroep. 45 mensen bij elkaar is een bijzondere situatie, die voor Van Tulden een eigen aanpak vergt. “Je bent met veel facetten tegelijk bezig. Onderling gebeurt ook van alles: mensen beïnvloeden elkaar, zowel in positieve als negatieve zin. Dingen gaan soms rond als een lopend vuurtje, dus je hebt naast individuele begeleiding ook met een groepsproces te maken.”
Stap verder
Tegelijkertijd maakt dat haar functie ook dankbaar. Binnen de groep heerst een positieve vibe van mensen die heel blij zijn met hun baan en, samen met hun toegewijde teamleiders, steeds een stap verder willen komen. “Onderling betekenen ze heel veel voor elkaar”, valt Van Tulden op. “Men accepteert elkaar, onder het motto: we zitten hier allemaal met een rugzakje. Het is prima wie je bent. Ik vind dat mooi om te zien, want het had ook averechts kunnen werken.”
De hulpvragen zijn divers. Aanvankelijk waren er veel praktische kwesties, vooral door aanloopproblemen met salaris en reiskostenvergoedingen. Dingen die op deze groep veel impact hebben: “Als iets mis gaat hebben zij dubbel zo veel stress. Nu alles wat gesetteld is zijn we meer inhoudelijk bezig met waar mensen tegenaan lopen: communicatie met collega’s, hoe vraag ik iets aan mijn teamleider, privézaken, schuldenproblematiek. Maar soms praten we ook over successen: kijk eens waar je na zes maanden staat! Zelfvertrouwen opbouwen is zo belangrijk voor deze groep.”
Vooraf spraken partijen binnen het project de wens uit om coaches en teamleiders samen op te laten trekken. Maar directeur Han Kuipers van De Overstap had het al een beetje zien aankomen: de rollen werden diffuus. “Als je samen op de vloer bent loop je het risico dat de klant het verschil niet duidelijk ziet”, aldus Kuipers. “Je moet verantwoordelijkheden uit elkaar houden. De teamleiders gaan over het werk; wij zijn het smeermiddel om te zorgen dat het goed gaat, dat er ‘productie wordt geleverd’. Nu spreken wij onze klanten één keer in de week, 1-op-1. Je haalt ze even van de vloer, waardoor je meer aandacht kunt geven.”
Infiltreren
Mirjana’s rol op de werkvloer zelf is daarmee een subtiele geworden. “Het klinkt bijna als infiltreren: zo onopvallend mogelijk aanwezig zijn, maar wel laten voelen dat er een back-up voor ze is. Dat wordt ook gezegd: ‘we zijn zo blij dat je er bent om te helpen met dingen die ik altijd heel moeilijk heb gevonden’. Sommigen hadden jaren niet gewerkt en vonden het begin heel spannend. Nu komen ze ’s ochtends fluitend binnen – dat is waar we het voor doen.”
Blijkbaar geldt dat voor verreweg de grootste groep. Van de 45 die sinds december 2016 bij P-Direkt zijn gestart zijn tot nu toe slechts twee mensen uitgevallen. Dat heeft Mirjana zelf ook verbaasd. “Ik had ingecalculeerd dat er in totaal toch zes tot tien mensen zouden uitvallen. Nou, niet dus. Maar de belangrijkste factor bij uitval is vaak dat de lat te hoog ligt. En dat is hier niet het geval; wij hebben geen productienorm. Er wordt nauwkeurig per persoon afgestemd wat iemand aan kan.”
Het streven is om de coaching binnen maximaal drie jaar naar nul af te bouwen. Maar Han Kuipers vermoedt dat dat niet bij alle cliënten zal lukken. “Sommigen zullen altijd begeleiding nodig hebben, anders overleven ze niet in een arbeidsomgeving. Er zijn ook mensen die na een half jaar prima zelfstandig kunnen werken. Dan bouwen we ook af, je coacht niet meer dan strikt noodzakelijk. Maar het voordeel van deze groep is dat we nog lang aanwezig blijven om op terug te kunnen vallen.”
Rijdende trein
Als ze een verbeterpunt moeten noemen, is dat voor Kuipers en Van Tulden het moment waarop De Overstap bij het project betrokken werd. “We waren er liever van begin af aan bij geweest”, stelt Kuipers vast. “Sommige dingen hadden gemakkelijker en efficiënter gekund, juist door onze praktische ervaring. Die ontbreekt hier. En het is moeizaam om die ervaring in te brengen op een rijdende trein.” Kuipers noemt als voorbeeld de ‘klik-gesprekken’, waarin een professionele coach precies weet hoe hij moet doorvragen, om een compleet beeld te krijgen van hoe passend iemand is op een bepaalde plek.
Dat wordt door samenwerkende partners nu wel erkend, volgens Mirjana. De Overstap is gevraagd binnenkort aan te schuiven bij de evaluatie van het eerste jaar, waarin ook zaken worden meegenomen die door hen zijn benoemd. “Het past wel in de inclusieve arbeidsmarkt: als je mensen in dienst hebt moet je ze ook in dienst proberen te houden”, vindt Kuipers. “Vaak zijn mensen maar maximaal 23 maanden in dienst. Jammer, want dan begint het spelletje helemaal op nieuw. Hopelijk zijn hier meer doorgroeimogelijkheden. We zullen er naartoe moeten dat de maatschappij deze groep mensen blijft omarmen.”
Gepubliceerd op 26-09-2017 Bron: daarwerkenweaan.nl
Fotografie: Raymond van Olphen
